07/10 MEZMURLAR 1-9

[tr] Mezmurlar 1-9

^1:1 Ne mutlu o insana ki, kötülerin öğüdüyle yürümez,
Günahkârların yolunda durmaz,
Alaycıların arasında oturmaz.
² Ancak zevkini RABbin Yasasından alır
Ve gece gündüz onun üzerinde derin derin düşünür.
³ Böylesi akarsu kıyılarına dikilmiş ağaca benzer,
Meyvesini mevsiminde verir,
Yaprağı hiç solmaz.
Yaptığı her işi başarır.
⁴ Kötüler böyle değil,
Rüzgarın savurduğu saman çöpüne benzerler.
⁵ Bu yüzden yargılanınca aklanamaz,
Doğrular topluluğunda yer bulamaz günahkârlar.
⁶ Çünkü RAB doğruların yolunu gözetir,
Kötülerin yolu ise ölüme götürür.
^2:1 Nedir uluslar arasındaki bu kargaşa,
Neden boş düzenler kurar bu halklar?
² Dünyanın kralları saf bağlıyor,
Hükümdarlar birleşiyor
RABbe ve meshettiği krala karşı.
³ ‹‹Koparalım onların kayışlarını›› diyorlar,
‹‹Atalım üzerimizden bağlarını.››
⁴ Göklerde oturan Rab gülüyor,
Onlarla eğleniyor.
⁵ Sonra öfkeyle uyarıyor onları,
Gazabıyla dehşete düşürüyor
⁶ Ve, ‹‹Ben kralımı
Kutsal dağım Siyona oturttum›› diyor.
⁷ RABbin bildirisini ilan edeceğim:
Bana, ‹‹Sen benim oğlumsun›› dedi,
‹‹Bugün ben sana baba oldum.
⁸ Dile benden, miras olarak sana ulusları,
Mülk olarak yeryüzünün dört bucağını vereyim.
⁹ Demir çomakla kıracaksın onları,
Çömlek gibi parçalayacaksın.›› ‹‹Güdeceksin››.
¹⁰ Ey krallar, akıllı olun!
Ey dünya önderleri, ders alın!
¹¹ RABbe korkuyla hizmet edin,
Titreyerek sevinin.
¹² Oğulu öpün ki öfkelenmesin,
Yoksa izlediğiniz yolda mahvolursunuz.
Çünkü öfkesi bir anda alevleniverir.
Ne mutlu O'na sığınanlara!
^3:1 Ya RAB, düşmanlarım ne kadar çoğaldı,
Hele bana karşı ayaklananlar!
² Birçoğu benim için:
‹‹Tanrı katında ona kurtuluş yok!›› diyor. |iSela sanılıyor.
³ Ama sen, ya RAB, çevremde kalkansın,
Onurum, başımı yukarı kaldıran sensin.
⁴ RABbe seslenirim,
Yanıtlar beni kutsal dağından. |iSela
⁵ Yatar uyurum,
Uyanır kalkarım, RAB destektir bana.
⁶ Korkum yok
Çevremi saran binlerce düşmandan.
⁷ Ya RAB, kalk, ey Tanrım, kurtar beni!
Vur bütün düşmanlarımın çenesine,
Kır kötülerin dişlerini.
⁸ Kurtuluş RAB'dedir,
Halkının üzerinde olsun bereketin! |iSela
^4:1 Sana seslenince yanıtla beni,
Ey adil Tanrım!
Ferahlat beni sıkıntıya düştüğümde,
Lütfet bana, kulak ver duama.
² Ey insanlar, ne zamana dek
Onurumu utanca çevireceksiniz?
Ne zamana dek boş şeylere gönül verecek,
Yalan peşinde koşacaksınız? |iSela
³ Bilin ki, RAB sadık kulunu kendine ayırmıştır,
Ne zaman seslensem, duyar beni.
⁴ Öfkelenebilirsiniz, ama günah işlemeyin;
İyi düşünün yatağınızda, susun. |iSela
⁵ Doğruluk kurbanları sunun RABbe,
Ona güvenin.
⁶ ‹‹Kim bize iyilik yapacak?›› diyen çok.
Ya RAB, yüzünün ışığıyla bizi aydınlat!
⁷ Öyle bir sevinç verdin ki bana,
Onların bol tahıl ve yeni şaraptan aldığı sevinçten fazla.
⁸ Esenlik içinde yatar uyurum,
Çünkü yalnız sen, ya RAB,
Güvenlik içinde tutarsın beni.
^5:1 Sözlerime kulak ver, ya RAB,
İniltilerimi işit.
² Feryadımı dinle, ey Kralım ve Tanrım!
Duam sanadır.
³ Sabah sesimi duyarsın, ya RAB,
Her sabah sana duamı sunar, umutla beklerim.
⁴ Çünkü sen kötülükten hoşlanan Tanrı değilsin,
Kötülük senin yanında barınmaz.
⁵ Böbürlenenler önünde duramaz,
Bütün suç işleyenlerden nefret duyar,
⁶ Yalan söyleyenleri yok edersin;
Ya RAB, sen eli kanlılardan,
Aldatıcılardan tiksinirsin.
⁷ Bense bol sevgin sayesinde
Kutsal tapınağına gireceğim;
Oraya doğru saygıyla eğileceğim.
⁸ Yol göster bana doğruluğunla, ya RAB,
Düşmanlarıma karşı!
Yolunu önümde düzle.
⁹ Çünkü onların sözüne güvenilmez,
Yürekleri yıkım dolu.
Ağızları açık birer mezardır,
Yaltaklanır dururlar.
¹⁰ Ey Tanrı, onları suçlu çıkar!
Kurdukları düzen yıkımlarına yol açsın.
Kov onları sayısız isyanları yüzünden.
Çünkü sana karşı ayaklandılar.
¹¹ Sevinsin sana sığınan herkes,
Sevinç çığlıkları atsın sürekli,
Kanat ger üzerlerine;
Sevinçle coşsun adını sevenler sende.
¹² Çünkü sen doğru kişiyi kutsarsın, ya RAB,
Çevresini kalkan gibi lütfunla sararsın.
^6:1 Ya RAB, öfkeyle azarlama beni,
Gazapla yola getirme. kesin olarak bilinmiyor.
² Lütfet bana, ya RAB, bitkinim;
Şifa ver bana, ya RAB, kemiklerim sızlıyor,
³ Çok acı çekiyorum.
Ah, ya RAB!
Ne zamana dek sürecek bu?
⁴ Gel, ya RAB, kurtar beni,
Yardım et sevginden dolayı.
⁵ Çünkü ölüler arasında kimse seni anmaz,
Kim şükür sunar sana ölüler diyarından?
⁶ İnleye inleye bittim,
Döşeğim su içinde bütün gece ağlamaktan,
Yatağım sırılsıklam gözyaşlarımdan.
⁷ Kederden gözlerimin feri sönüyor,
Zayıflıyor gözlerim düşmanlarım yüzünden.
⁸ Ey kötülük yapanlar,
Uzak durun benden,
Çünkü RAB ağlayışımı işitti.
⁹ Yalvarışımı duydu,
Duamı kabul etti.
¹⁰ Bütün düşmanlarım utanacak,
Hepsini dehşet saracak,
Ansızın geri dönecekler utanç içinde.
^7:1 Sana sığınıyorum, ya RAB Tanrım!
Peşime düşenlerden kurtar beni,
Özgür kıl.
² Yoksa aslan gibi parçalayacaklar beni,
Kurtaracak biri yok diye,
Lime lime edecekler etimi.
³ Ya RAB Tanrım, eğer şunu yaptıysam:
Birine haksızlık ettiysem,
⁴ Dostuma ihanet ettiysem,
Düşmanımı nedensiz soyduysam,
⁵ Ardıma düşsün düşman,
Yakalasın beni,
Canımı yerde çiğnesin,
Ayak altına alsın onurumu. |iSela
⁶ Öfkeyle kalk, ya RAB!
Düşmanlarımın gazabına karşı çık!
Benim için uyan!
Buyur, adalet olsun.
⁷ Uluslar topluluğu çevreni sarsın,
Onları yüce katından yönet.
⁸ RAB halkları yargılar;
Beni de yargıla, ya RAB,
Doğruluğuma, dürüstlüğüme göre.
⁹ Ey adil Tanrım!
Kötülerin kötülüğü son bulsun,
Doğrular güvene kavuşsun,
Sen ki akılları, gönülleri sınarsın.
¹⁰ Tanrı kalkan gibi yanıbaşımda,
Temiz yüreklileri O kurtarır.
¹¹ Tanrı adil bir yargıçtır,
Öyle bir Tanrı ki, her gün öfke saçar.
¹² Kötüler yola gelmezse,
Tanrı kılıcını biler,
Yayını gerip hedefine kurar.
¹³ Hazır bekler ölümcül silahları,
Alevli okları.
¹⁴ İşte kötü insan kötülük sancıları çekiyor,
Fesada gebe kalmış,
Yalan doğuruyor.
¹⁵ Bir kuyu açıp kazıyor,
Kazdığı kuyuya kendisi düşüyor.
¹⁶ Kötülüğü kendi başına gelecek,
Zorbalığı kendi tepesine inecek.
¹⁷ Şükredeyim doğruluğu için RAB'be,
Yüce RAB'bin adını ilahilerle öveyim.
^8:1 Ey Egemenimiz RAB,
Ne yüce adın var yeryüzünün tümünde!
Gökyüzünü görkeminle kapladın. okunan bir ilahi olabilir.
² Çocukların, hatta emziktekilerin sesiyle
Set çektin hasımlarına,
Düşmanı, öç alanı yok etmek için.
³ Seyrederken ellerinin eseri olan gökleri,
Oraya koyduğun ayı ve yıldızları,
⁴ Soruyorum kendi kendime:
‹‹İnsan ne ki, onu anasın,
Ya da insanoğlu ne ki, ona ilgi gösteresin?››
⁵ Nerdeyse bir tanrı yaptın onu,
Başına yücelik ve onur tacını koydun. (tanrılardan) pek aşağı yaratmadın›› (bkz. Yar.1:26-28; İbr.2:6-8).
⁶ Ellerinin yapıtları üzerine onu egemen kıldın,
Her şeyi ayaklarının altına serdin;
⁷ Davarları, sığırları,
Yabanıl hayvanları,
⁸ Gökteki kuşları, denizdeki balıkları,
Denizde kıpırdaşan bütün canlıları.
⁹ Ey Egemenimiz RAB,
Ne yüce adın var yeryüzünün tümünde!
^9:1 Ya RAB, bütün yüreğimle sana şükredeceğim,
Yaptığın harikaların hepsini anlatacağım. yazılır.
² Sende sevinç bulacak, coşacağım,
Adını ilahilerle öveceğim, ey Yüceler Yücesi!
³ Düşmanlarım geri çekilirken,
Sendeleyip ölüyorlar senin önünde.
⁴ Çünkü hakkımı, davamı sen savundun,
Adil yargıç olarak tahta oturdun.
⁵ Ulusları azarladın, kötüleri yok ettin,
Sonsuza dek adlarını sildin.
⁶ Yok olup gitti düşmanlar sonsuza dek,
Kökünden söktün kentlerini,
Anıları bile silinip gitti.
⁷ Oysa RAB sonsuza dek egemenlik sürer,
Yargı için kurmuştur tahtını;
⁸ O yönetir doğrulukla dünyayı,
O yargılar adaletle halkları.
⁹ RAB ezilenler için bir sığınak,
Sıkıntılı günlerde bir kaledir.
¹⁰ Seni tanıyanlar sana güvenir,
Çünkü sana yönelenleri hiç terk etmedin, ya RAB.
¹¹ Siyonda oturan RABbi ilahilerle övün!
Yaptıklarını halklar arasında duyurun!
¹² Çünkü dökülen kanın hesabını soran anımsar,
Ezilenlerin feryadını unutmaz.
¹³ Acı bana, ya RAB!
Ey beni ölümün eşiğinden kurtaran,
Benden nefret edenler yüzünden çektiğim sıkıntıya bak!
¹⁴ Öyle ki, övgüye değer işlerini anlatayım,
Siyon Kentinin kapılarında
Sağladığın kurtuluşla sevineyim.
¹⁵ Uluslar kendi kazdıkları kuyuya düştü,
Ayakları gizledikleri ağa takıldı.
¹⁶ Adil yargılarıyla RAB kendini gösterdi,
Kötüler kendi kurdukları tuzağa düştü. |iHigayon |isela terimi.
¹⁷ Kötüler ölüler diyarına gidecek,
Tanrıyı unutan bütün uluslar...
¹⁸ Ama yoksul büsbütün unutulmayacak,
Mazlumun umudu sonsuza dek kırılmayacak.
¹⁹ Kalk, ya RAB! İnsan galip çıkmasın,
Huzurunda yargılansın uluslar!
²⁰ Onlara dehşet saç, ya RAB!
Sadece insan olduklarını bilsin uluslar. |iSela

---